همه چیزهایی که همیشه می خواستید در مورد فقدان دائمی بدانید و از پرسیدن می ترسیدید

سلب مسئولیت: هیچ چیز در این مقاله به عنوان مشاوره حرفه ای از جمله بدون محدودیت، مشاوره مالی، سرمایه گذاری، حقوقی یا مالیاتی در نظر گرفته نشده است. Input Output Global مسئولیتی در قبال استفاده یا اتکای شما به اطلاعات موجود در این مقاله ندارد.

مالی غیرمتمرکز (DeFi) یک اصطلاح چتر است که به برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، خدمات، پروتکل ها و ابزارهای مالی ساخته شده بر روی بلاک چین اشاره دارد. این یک بخش صنعتی نسبتاً جدید است که توسط فناوری دفتر کل غیرمتمرکز فعال شده است، به این معنی که هیچ مرجع واحدی با کنترل متمرکز بر سیستم وجود ندارد. و هر کسی که با محیط DeFi آشنا باشد احتمالاً در مورد از دست دادن دائمی می داند. این یک مفهوم ساده با یک نام گمراه کننده است.

Cardano یک بلاک چین نسل سوم است که جهان گسترده DeFi، در میان بسیاری از DApp های دیگر، صرافی های غیرمتمرکز (DEX) را دارد. اینها پروتکل های مبادله رمزنگاری هستند که همتایان را قادر می سازند تا ارزهای رمزنگاری شده را با یکدیگر معامله کنند. DEX ها از دو معماری اصلی طراحی استفاده می کنند: بازارساز خودکار (AMM) و دفترچه سفارش. پیاده سازی AMM ها نسبتاً ساده است و این طراحی از آن زمان به انتخاب واقعی برای زنجیره های مبتنی بر حساب تبدیل شده است. با این حال، این طراحی دارای برخی کاستی های ذاتی است. به عنوان مثال، تمایل آنها برای متحمل شدن زیان های دائمی.

کاردانو از یک مدل حسابداری خروجی تراکنش خرج نشده (EUTxO) برای ردیابی حرکت دارایی ها در سراسر زنجیره استفاده می کند. EUTxO قطعی است، که پیش بینی بهتری از دست دادن ناپایدار را ارائه می دهد.

این مفاهیم به ظاهر نامرتبط در یک تعامل بسیار جالب در بلاک چین با هم ترکیب می شوند. این مقاله طرح‌های DEX را در نظر می‌گیرد و توضیح می‌دهد که چرا EUTxO نسبت به مدل‌های حسابداری مبتنی بر حساب، قابلیت پیش‌بینی بهتر زیان‌های دائمی را ارائه می‌دهد.

ضرر ناپایدار: تعریف

زمانی که ارزش کل دارایی های ارائه شده به عنوان نقدینگی کمتر از ارزشی است که اگر صرفاً در آنها نگهداری می شد، جمع می شد.

این ساده‌ترین تعریف از زیان‌های دائمی است، مفهومی که باعث ترس ارائه‌دهندگان نقدینگی می‌شود.

زیان دائمی زمانی رخ می دهد که قیمت دارایی های سپرده شده در یک مخزن نقدینگی نسبت به زمانی که سپرده شده اند (به سمت بالا یا پایین) تغییر کند. به عبارت دیگر، ارزش دارایی‌های شما هنگام برداشت با زمانی که آن‌ها را به استخر نقدینگی سپرده‌اید، متفاوت است.

نام دائمی کمی گمراه کننده است، زیرا کاهش قیمت توکن ممکن است موقتی باشد، و قیمت ممکن است به دنبال شرایط بازار یا معاملات و غیره دوباره افزایش یابد. در این مورد، ضرر موقتی (یعنی غیر دائمی) خواهد بود، زیرا قیمتبه سمت بالا اصلاح شداین تغییر تنها زمانی دائمی می شود که قیمت دلاری توکن در هنگام برداشت کمتر از زمانی باشد که توکن واریز شده بود.

می‌توانید استدلال کنید که زیان دائمی ریسکی است که ارائه‌دهندگان نقدینگی در ازای کارمزدهای کسب شده از معامله جفت ارزهای دیجیتال در استخرهای نقدینگی متحمل می‌شوند. اگر زیان بیشتر از کارمزدهای کسب شده باشد، ارائه‌دهنده نقدینگی متوجه ضرر می‌شود، که اگر به جای آن توکن‌های خود را نگه می‌داشت، ممکن بود این اتفاق رخ نمی‌دهد. جالب است بدانید که ممکن است واقعاً پول از دست ندهید، اما ممکن است سود شما کمتر از زمانی باشد که فقط توکن ها را نگه داشته باشید.

AMM در مقابل دفترچه سفارش

درک از دست دادن دائمی نیاز به درک اساسی از نحوه کار DEX دارد. در حال حاضر، DEX ها از دو مدل طراحی استفاده می کنند: AMM و دفترچه سفارش. هرکدام دارای مجموعه‌ای از مزایا و معایب در هنگام از دست دادن دائمی هستند که بررسی می‌شوند. زیر

AMM

حالت DEX خودکار بازارساز (AMM) تجارت خودکار جفت ارزهای دیجیتال را با استفاده از قراردادهای هوشمند امکان پذیر می کند. این جفت ها معمولا (اما نه همیشه) یک توکن مبتنی بر اتریوم و یک استیبل کوین هستند.

AMM ها به استخرهای نقدینگی متکی هستند، که مکانیسم هایی هستند که کاربران را برای تجمیع دارایی های خود در قراردادهای هوشمند تسهیل می کنند. هرچه نقدینگی بیشتری در استخر وجود داشته باشد، معامله در DEX با استخر آسان‌تر می‌شود و کارمزدها و پاداش‌های کسب‌شده توسط ارائه‌دهندگان نقدینگی بیشتر می‌شود. استخرهای نقدینگی نقدینگی ارائه شده توسط سرمایه گذاران را در هر دو طرف جفت معاملاتی تجمیع می کنند. این استخر از الگوریتمی استفاده می کند که نقدینگی جاری را برای محاسبه قیمت بازار جفت در آن زمان بررسی می کند. به بیان دیگر، الگوریتم در دسترس بودن یک دارایی خاص در استخر را برای تعیین قیمت آن در نظر می گیرد.

AMM ها تقریباً به طور کامل به ارائه دهندگان نقدینگی برای تأمین نقدینگی برای گسترش اندازه استخر و اطمینان از معامله دارایی ها با قیمت منصفانه متکی هستند. این ویژگی طراحی به طور موثر به این معنی است که تامین کنندگان نقدینگی بازارسازان هستند.

البته ارائه دهندگان نقدینگی به انگیزه ای برای سرمایه گذاری نیاز دارند. این به شکل کشاورزی بازدهی است، که اساساً پاداش های نمادین به دست آمده از طریق وام دادن یا سهامداری دارایی های دیجیتال است.

سفارش کتاب

مکانیک پشت طراحی کتاب سفارش برای مدت طولانی در زمینه اقتصاد وجود داشته است. این یک مدل بسیار ساده است. دفتر سفارش به سادگی تمام سفارش‌های خرید/فروش (در این زمینه می‌پرسد/ پیشنهاد می‌دهد) فهرست می‌کند، بنابراین وقتی معامله‌گران سفارش‌های خود را ثبت می‌کنند، دفتر سفارش آنها را بر اساس قیمت دارایی مرتب می‌کند. در صورت وجود عرضه و تقاضا، دارایی قابل معامله است.

دفتر کل مبتنی بر UTXO، مانند Cardano، برای معماری کتاب سفارش بسیار مناسب‌تر است، زیرا این طراحی، همراه با ویژگی‌های EUTxO Cardano، اثرات تلفات دائمی را کاهش می‌دهد.

پیش بینی ناپذیری زیان دائمی

ارائه دهندگان نقدینگی برای بازده مالی نقدینگی را در اختیار استخرها قرار می دهند. اما این خطر را به همراه دارد. مقدار توکن‌های موجود در مجموعه و تعداد ارائه‌دهندگان نقدینگی که در آن مشارکت دارند، عوامل اصلی احتمال وقوع زیان‌های دائمی هستند و چنین توجهی برای ارائه‌دهندگان نقدینگی بالقوه مهم است. زیان دائمی مکرر منجر به خشک شدن استخرها و جستجوی ارائه دهندگان نقدینگی به جاهای دیگر می شود.

در اینجا چیز موذیانه ای در مورد از دست دادن دائمی وجود دارد: پیش بینی اینکه آیا رخ می دهد یا خیر و تا چه میزان بسیار دشوار است.

از دست دادن دائمی در زنجیره های مبتنی بر UTXO در مقابل زنجیره های مبتنی بر حساب

• زنجیره های مبتنی بر UTXO: هیچ حسابی وجود ندارد که موجودی داشته باشد. در عوض، کیف‌پول‌های کاربران فهرستی از خروجی‌های خرج نشده مرتبط با تمام آدرس‌های متعلق به کاربر را پیگیری می‌کنند و موجودی کاربران را محاسبه می‌کنند. UTXO از بسیاری جهات شبیه تراکنش های نقدی است. مدل EUTxO کاردانو یک داده را اضافه می کند که داده های خاص قرارداد است. این مهم است زیرا به Cardano توانایی پشتیبانی از چند دارایی و قراردادهای هوشمند را می دهد.
• مدل مبتنی بر حساب - این مدل حسابداری از یک حساب (که می تواند توسط یک کلید خصوصی یا یک قرارداد هوشمند کنترل شود) برای نگهداری موجودی سکه استفاده می کند. در این مدل، دارایی‌ها به صورت موجودی در حساب‌های کاربران نمایش داده می‌شوند و مانده‌ها به‌عنوان وضعیت جهانی حساب‌ها ذخیره می‌شوند. وضعیت توسط هر گره حفظ می شود و با هر تراکنش به روز می شود.

چندین تفاوت اساسی بین این دو مدل وجود دارد، اما وقتی صحبت از AMM و از دست دادن دائمی می شود، یک تمایز کلیدی وجود دارد. AMMهایی که بر روی زنجیره‌های مبتنی بر حساب کار می‌کنند، از فرمول قیمت‌گذاری بازارساز فرمول ثابت (CFMM) استفاده می‌کنند که یکی از رایج‌ترین الگوریتم‌های مورد استفاده برای AMM است. این فرمول حاوی ناکارآمدی های ذاتی است. به عنوان مثال، مجموع ارزش قفل شده (TVL) - که به عنوان مجموع تمام دارایی های رمزنگاری شده که پاداش، بهره و غیره را به دست می آورند- تعریف می شود - در کل محدوده قیمت توزیع می شود، که به این معنی است که قیمت یک دارایی به احتمال یک دلار است. یا 10000 دلارتحت این فرض، قیمت‌های CFMM غیرواقعی هستند و تمایل دارند شرایط واقعی بازار را منعکس کنند. همچنین، معاملات با حجم توکن کم منجر به لغزش بالا می‌شوند (تفاوت بین قیمت مورد انتظار یک سفارش و قیمت زمانی که سفارش واقعاً اجرا می‌شود). درآمد برای تامین کنندگان نقدینگیمهمتر از آن، این نقدینگی در معرض زیان دائمی است.

طراحی EUTxO و کتاب سفارش DEX به عنوان سنگر در برابر ضررهای دائمی

مزایای ذاتی معماری EUTxO از جمله امنیت، جبرگرایی، موازی‌سازی و مقیاس‌پذیری، محیطی ایده‌آل برای DEX‌ها با استفاده از طراحی دفترچه سفارش ارائه می‌دهد، زیرا انعطاف‌پذیری قوی‌تری در برابر از دست دادن دائمی نشان می‌دهد. یکی از مزیت‌های کلیدی این طرح، نقدینگی متمرکز است (نقدینگی که در محدوده قیمت سفارشی تخصیص می‌یابد.) این ویژگی کارایی نقدینگی را به حداکثر می‌رساند و زیان دائمی را به حداقل می‌رساند.

چرا ایالت جهانی در زنجیره های مبتنی بر EUTxO مسئله ای نیست؟

برخلاف بلاک‌چین‌های مبتنی بر حساب که در آن‌ها هر نتیجه تراکنش وضعیت جهانی را تغییر می‌دهد، در بلاک‌چین‌های مبتنی بر UTXO، اعتبار یک تراکنش در سطح تراکنش ارزیابی می‌شود و مانده، مجموع UTXO‌های باقی‌مانده است. به عبارت دیگر در دولت محلی.

این بلافاصله برای زنجیره های مبتنی بر حساب مشکل ایجاد می کند. انبوهی از قراردادهای هوشمند و سایر بازیگران به طور مداوم در تعامل هستند و بر دولت جهانی تأثیر می‌گذارند، به این معنی که دارایی‌ها و منابع مصرف می‌شوند و قیمت گاز همیشه افزایش و کاهش می‌یابد. یک عارضه جانبی این است که کارمزد تراکنش ها می تواند (و می تواند) نوسان داشته باشد. به طور موثر، این بدان معنی است که هزینه های گاز یک تراکنش ممکن است در فاصله زمانی بین ارسال و تأیید تراکنش به طور قابل توجهی افزایش یابد. در نتیجه، چنین معامله ای ممکن است توسط زنجیره قبول نشود، اما به هر حال هزینه های گاز گرفته می شود و به طور بالقوه منجر به زیان مالی برای کاربر می شود. این یکی از ایرادات اصلی طراحی زنجیره اتریوم است.

هدر دادن کارمزد در مدل EUTxO Cardano نمی تواند رخ دهد، زیرا تراکنش ها در ایالت محلی پردازش و تأیید می شوند. این با افزودن یک داده (داده های اضافی) به تراکنش به دست می آید. داده حاوی اطلاعات خاص قرارداد است که به منطق اعتبار سنجی تراکنش منتقل می شود، بنابراین زمینه قطعی EUTxO را حفظ می کند. این در واقع به این معنی است که کارمزد تراکنش از قبل مشخص است و تغییر نخواهد کرد. یک اثر جانبی خوش‌آمد EUTxO و جبرگرایی این است که تراکنش‌ها را نمی‌توان توسط بازیگران بد مرتب کرد که یکی دیگر از ریسک‌های مدل‌های مبتنی بر حساب است.

ماهیت محلی اعتبار سنجی تراکنش مزیت مهم دیگری را ارائه می دهد: درجه بالایی از موازی بودن. یک گره می تواند تراکنش ها را به صورت موازی تایید کند، تا زمانی که آن تراکنش ها سعی در مصرف همان ورودی نداشته باشند. این را نمی توان در زنجیره های مبتنی بر حساب انجام داد، زیرا تراکنش ها باید به طور متوالی توسط طراحی پردازش شوند.

پیشرفت های بیشتر

پلتفرم پلوتوس یک زبان قرارداد هوشمند بومی را برای بلاک چین کاردانو فراهم می کند. پیشنهادهای آینده بهبود کاردانو (CIP) به پلوتوس عبارتند از:

CIP-31: ورودی های مرجع CIP-32: داده های درون خطی CIP-33: اسکریپت های مرجع CIP-40: خروجی های وثیقه